•❥  ملاڪ هاے عمده در گزینش همسر ❤️‍ ✿➲
 
 1- دین و ایمان
 2- اخلاق
 3- هوش و خرد
 4- خانواده و تبار
 5- ادب و فرهنگ
 6- زیبایے 
 7- ملاڪهاے دیگر
 
✍ اڪنون به توضیح 5 و 6 و 7مین ملاڪ میپردازیم ؛یعنے زیبایی و ملاکهای_دیگر

ملاڪ هاے عمده در گزینش همسر /5 و 6 و 7

 
 1- دین و ایمان
 2- اخلاق
 3- هوش و خرد
 4- خانواده و تبار
 5- ادب و فرهنگ
 6- زیبایے 
 7- ملاڪهاے دیگر
 
اڪنون به توضیح پنجمین ملاڪ میپردازیم ؛یعنے ادب و فرهنگ

ملاڪ هاے عمده در گزینش همسر / 5

5 ادب و فرهنگ :
آدمی در خانه و زندگی نیاز به همدل و همرازی دارد که دارای ادب و فرهنگ باشد. فردی باشد که آراستگی رفتاری و اخلاقی او بیازارد و انسان در کنار او با معاشر باشد . کمال آدمی را در ادب و فرهنگ او باید جست و جو کرد. ۱

رابطه ای بین خانواده و ادب آدمی است.۲
 امام فرمود : هیچ تباری ارزنده تر از ادب نیست. ۳
ادب نیکو ، خوب نسبت و تباری است و ادب خوب ، زشتی تبار و نسب را تحت پوشش قرار میدهد . ۴
و بالاخره امام میفرماید : جوان مردی آدمی در گرو دین اوست . و بهترین تبار او ادب و فرهنگ اوست . ۵


۱. غررالحکم . حدیث 998
۲. شیخ الاسلام. هدایة العلم ؛ ص 73
۳.همان
۴. غررالحکم ؛ حدیث 4813
۵.همان . حدیث 9779



 6 زیبایے :
 در صورتیڪه شرایط فوق در افرادے مختلف بطور مساوے وجود داشته باشد ، آنوقت در انتخاب همسر سعے خواهیم داشت ڪه ملاڪ زیبایے را نیز مد نظر قرار دهیم ، و بدین سان زیبایے پس از ملاڪ ایمان و اخلاق و پرهیزڪارے و حیادارے است.
 امام در این رابطه میفرماید :
 صورت زیبا بعنوان یڪے از دو عامل سعادت بحساب مے آید .۱
  زیبایے ظاهر در خوشگل بودن اوست. ۲
 با افرادے چشم زیبا ، چهارشانه و قوے ازدواج ڪنید. ۳
 
 7 ملاڪهاے دیگر :
 چه بسیارند ملاڪهاے دیگرے ڪه در انتخاب همسر مورد توجه توصیه اند از جمله امام از قول پیامبر ( ص) فرمود :
 با افراد چهارشانه و نیرومند ازدواج ڪنید و ... ۴
 بهترین زنان شما زنان عفیف و مردبازند ، در حفظ ناموس خود عفیف هستند و در رابطه با شوهر خود عاشقے بے قرار. ۵
 بهترین زنان... ڪسانے هستند ڪه نسبت به شوهر ، با عاطفه ترین و نسبت به فرزند مهربانترین باشند . ۶
 پاڪ زاده و از نسل حلال باشند و...



۱_ شیخ الاسلام؛ هدایة العلم ؛ ص 798
۲_ همان؛ص 191
۳_ نوری؛ مستدرک الوسایل ؛ ج 14 ؛ ص 180
۴_کلینی؛ کافی ؛ ج5 ؛ص 334
۵_نوری؛مستدرک الوسایل؛ج14؛ ص159.
۶_شهید ثانی ؛ جعفریات ؛ ص 90